Isang oda sa pelikulang Pilipino
Sa pagtawid ng manunulat sa mundo ng kanyang mga katha, makikita ang kanyang pagtatangi sa kanyang mga nilikhang tauhan at kung paanong ang mga ito ang nagsilbing kanyang ligaya
Sa pagtawid ng manunulat sa mundo ng kanyang mga katha, makikita ang kanyang pagtatangi sa kanyang mga nilikhang tauhan at kung paanong ang mga ito ang nagsilbing kanyang ligaya
Sa kanyang paglaki, lantad kay Tanggol ang pangangailangang mabuhay sa gitna ng isang mapagsamantalang lungsod at ito ang nagdulot sa kanyang maging isang tagapagtanggol kahit pa sa mga paraang hindi katanggap-tanggap sa lipunan.
Hindi lahat magkakaroon ng inaasahang pagsasara. Pero ang importante ay kung paano natin itutuloy ang kuwento ngayong binabaluktot ang ating kasaysayan at nasa oras din tayo ng peligro sa panunumbalik ng mga Marcos sa kapangyarihan.
Matalas ang pagpapakita ng serye sa klase ng galit na nagtutulak sa isa upang maghiganti—upang maipamalas ang kahit katiting man lang na paghihirap sa mga nagpahirap at patuloy na nagpapahirap sa kanila.
Kahit kulang sa pondo, lakas-loob na binili ng grupo nina Bernardo ang may 500 piraso ng mga hulmahan ng sapatos sa mga papasarang pagawaan. Nakipag-ugnayan naman ang iba’t ibang artist group at indibidwal na handang magbigay ng oras sa proyekto.
Hindi na kailangan pang purihin si Ronaldo Vivo, Jr. para sa “Ang Bangin sa Ilalim ng Ating mga Paa.” Kung nais magagap ang saklaw ng kanyang husay magkuwento—mula sa umaatikabong pacing at makatotohanang dialogue, hanggang sa malapot na paglalarawan ng lugar at sa maagap na paglalatag ng karakterisasiyon—higit na epektibong basahin ang mismong akda kaysa ang pasakalye ng iba tungkol dito.
Hindi nagpapasintabi ang “Triangle of Sadness” (2022) ni Ruben Ostlund sa matalas na pagsusuri nito sa ultra-rich na tinatawag. Bilang satirikong pelikula, hayag nitong ginagawang katatawanan ang kahihiyan ng mayayaman. Hinihila nito ang manonood na maging kaisa sa pagtunghay sa mga indibidwal na ito na may nakahanda nang pag-uuyam sa mga ito.
Ilang punto hinggil sa pelikulang Nocebo (2022, dinirehe ni Lorcan Finnegan), at Triangle of Sadness (2022, dinirehe ni Ruben Ostlund).
Hindi makasasapat ang internet activism kung walang kaakibat na aktibismong offline.
Sa harap ng tuluy-tuloy na pambabaluktot sa kasaysayan ng Pilipinas, kapuri-puri ang pagpapalabas ng mga libreng pelikula tungkol sa Martial Law para gunitain ang ika-50 taon ng deklarasyon nito.