Hindi pa din nagbabago ang mga hinaing ng mga manggagawa. Pagtaas ng sahod, ibagsak ang pribitisasyon at kontraktwalisasyon. Kailas nga ba ito matutupad?

Ito ang tanong ng mga kawani sa kalusugan sa kanilang paggunita ng Health Workers Day noong Mayo 6 bilang pagpapakita ng kanilang kalagayan sa ilalim ng gobyernong Aquino.

Nagtipon-tipon ang mga manggagawang pangkalusugan at nagprotesta sa harapan ng Department of Health (DOH) at nagmartsa patungong Dr. Jose Fabella Memorial Hospital para huwag buwagin ang nasabing ospital. Nagtungo din sila sa Mendiola para singilin naman ang administrasyong Aquino sa kapabayaan nito sa sektor pangkalusugan.

Balak ilipat ng DOH ang Fabella sa bakuran nito at buwagin ang gusaling kinatitirikan nito ngayon. Sa utos ng Home Guarantee Committee, kailangan na daw lisanin ang gusali ng Fabella sa Hunyo 9.

Duda dito ang Alliance of Health Workers (AHW), dahil ang tunay na layunin umano sa lupa na kinatitirikan ng Fabella ay gawing isang commercial area. Kung nais umanong paunlarin ng gobyerno ang nasabing ospital dapat magkaroon ng on-site development at manggaling dapat sa pondo ng gobyerno.

Isa lamang ito sa mga kinakaharap ng mga kawani sa kalusugan, ang pagharap sa pribatisasyon ng mga publikong ospital sa ilalim ng public-private partnership ni Aquino. Gayundin, kanilang ipinapanawagan ang P16,000 national minimum wage at pagpapatigil sa kontraktuwalisasyon.

Kasabay din nito ang kanilang panawagan na P25,000 upon entry sa mga nurse at P50,000 naman para sa mga doktor.

Para sa AHW, hindi lamang bigo ang administrasyong Aquino na paunlarin ang sektor pangkalusugan kundi mas ibinebenta pa niya ito sa mga pribadong sektor. Dahilan kung bakit marami sa mga mahihirap Pilipino ang hindi nagkakaroon ng serbisyong pangkalusugan.

“Pito sa bawat sampung pasyente ay namamatay ng hindi man lang nabibigyan ng medikal na atensyon bunga ng kahirapan,” ayon kay Robert Mendoza, tagapangulo ng AHW.

Isa itong halimbawa ng pag-abandona ng gobyerno sa mamamayan. Dagdag pa niya mapanakaraan o kasalukuyan mang gobyerno, talamak ang pagsasawalang-bahala at pag-abandona ng mga pangpublikong establisyamento para lang mabigyangdaan ang mga malalaking negosyante.

Masasabi rin kulang o walang benepisyo ang mga manggagawang pangkalusugan tulad ng overtime pay, night differential, proteksiyon sa trabaho, at iba pa.

May mga manggagawang biktima ng iba’t ibang porma ng kontraktualisasyon tulad ng job order, casual hiring, emergency appointment, temporary and project-based. Libo-libong nars ang nawawalan ng trabaho, ng oportunidad. Nang dahil sa kontraktualisasyon nawawalan ng benepisyo at tamang sahod kahit na nagtatrabaho siya katulad ng regular na manggagawa, paliwanag ni Mendoza.

Ayon kay Sean Herbert Velchez, mula sa Health Alliance for Democracy, kinikilala ng Konstitusyon ang karapatan sa kalusugan ng mga mamamayan at dapat ang pondo dito ay para sa publiko, hindi privately run and privately funded.

Isang magandang halimbawa ng paglaban kontra pribitisasyon ay ang nangyari sa Philippine Orthopedic Center na sinubukang isailalim sa pribitisasyon ng gobyerno ngunit lumaban ang mga mamamayan kaya’t hindi natuloy ang pagbenta ng ospital.

Dagdag pa niya, pangalawa ang mga nars sa bilang ng mga propesyunal sa buong bansa ngunit nangunguna sa populasyon ng mga walang trabaho. Pwedeng mag-employ pa ng mas maraming nars at healthcare workers ngunit hindi ito nangyayari sapagkat mas mahalaga pa na dalhin sa abroad para sa pangangailangan ng mga malalaking bansa.

“Kung hindi ngayon? Kelan pa natin ipaglalaban yung kalusugan? Pagpatay na tayong lahat,” pagtatapos ni Velchez.